At hoc in eo M.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Duo Reges: constructio interrete. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. At certe gravius. Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne
Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore
gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam
habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas?

• Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem.
• Verum hoc idem saepe faciamus.
• Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
• Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Ecce aliud simile dissimile.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Beatum, inquit.

Quid iudicant sensus?

Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.

Stoici scilicet.

Omnis enim est natura diligens sui.

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.

1. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
2. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
3. Quis est tam dissimile homini.
4. Bork
5. Quid, quod res alia tota est?